Ежегодно в последнее воскресенье июня в Беларуси отмечается День молодёжи и студенчества.

История праздника берёт свое начало ещё во времена СССР, когда он назывался Днём советской молодёжи. 

В истории суверенной Беларуси Главой государства А.Г. Лукашенко в 1998 году был подписал Указ, в соответствии с которым последнее воскресенье июня официально объявлялось Днем молодежи и студенчества.

Празднование Дня молодежи и студенчества направлено на повышение статуса студенческой молодежи и ее роли в общественно-политической жизни белорусского общества и государства, а также способствует объединению студенческой и работающей молодежи на основе лучших традиций преемственности молодежных движений. 

Этот день призван показать молодым людям их значимость и ценность для государства, а мероприятия в рамках его празднования позволяют приятно и с пользой провести время. Все условия для развития творчества и проявления молодежной инициативы – один из главных приоритетов нашей страны. И именно поэтому в стране ежегодно вводятся в эксплуатацию новые спортивные и танцевальные площадки, интересные тематические кафе, компьютерные клубы, создаются молодежные центры. 

Не забывает государство и о молодых специалистах. Практически каждому выпускнику учреждений высшего и среднего специального образования гарантировано первое рабочее место. Популярно целевое обучение, которое не только даёт определённые преимущества в поступлении, но и позволяет вернуться на малую родину.

Очень важную роль в жизни молодежи играет Белорусский республиканский союз молодежи. Он призван консолидировать  молодых людей. Являясь преемником комсомола, БРСМ сплотил в своих рядах более трёхсот тысяч активистов. Благодаря этому объединению ребята могут реализовывать свои проекты и инициативы.

Наряду с духовно-нравственным и патриотическим воспитанием этот союз оказывает практическую помощь юношам и девушкам. 

Стоит отметить, что немалую роль в жизни молодёжи играет служба в армии. В Беларуси, в отличие от стран Европы, сохранилась традиция срочной военной службы. И она обоснованная. Во-первых, так вчерашние мальчишки становятся мужчинами. Во-вторых, армия учит их социализации и готовит к самостоятельной взрослой жизни. Все чаще молодые люди (не только парни, но и девушки) выбирают контрактную службу. Их патриотизм и желание защищать Родину достойны уважения.

Большое число молодых людей имеет твердую гражданскую и духовную позицию, и поэтому сумеет передать своим детям правильные убеждения, воспитать настоящих патриотов и сохранить страну независимой и суверенной. Ведь будущее – за молодыми!

Ежегодно 26 июня в мире отмечается Международный день борьбы со злоупотреблением наркотическими средствами и их незаконным оборотом (International Day against Drug Abuse and Illicit Trafficking), провозглашенный Генеральной Ассамблеей ООН в 1987 году и нацеленный на усиление деятельности и сотрудничества для создания свободного от наркомании общества.

Наркомания – это, прежде всего, тотальное поражение личности, сопровождающееся осложнениями со стороны физического здоровья, а порой приводящее к смерти. Наркотики могут полностью контролировать и подавлять физическое и духовное состояние человека. Больные наркоманией подвержены большему риску заражения и способствуют распространению ВИЧ-инфекции, вирусного гепатита, венерических болезней и других опасных инфекционных заболеваний.

В последние годы среди молодежи стало «модным» употребление курительных смесей «Спайсов», что приводит к мгновенному развитию наркотической зависимости. При одно- или двукратном приеме этих наркотиков развивается психологическая зависимость, а при употреблении в течение двух месяцев и больше – физическая зависимость.

Распространение наркомании в Республике Беларусь, как и в других странах, представляет глобальную угрозу здоровью населения, экономике страны, правопорядку и безопасности государства. Борьба с незаконным оборотом наркотических средств и психотропных веществ стала важным направлением политики нашего государства. Беларусь является страной – участницей Единой конвенции о наркотических средствах, Конвенции о психотропных веществах, Конвенции ООН о борьбе против незаконного оборота наркотических средств и психотропных веществ. Основываясь на этих международно-правовых документах, в республике разработана национальная законодательная база в данной области. В 2012 году был принят Закон Республики Беларусь «О наркотических средствах, психотропных веществах, их прекурсорах и аналогах», утвержден Комплексный план мероприятий по профилактике наркомании и противодействию незаконному обороту наркотиков, социальной реабилитации наркозависимых лиц на 2023–2024 годы.

С целью своевременного реагирования и выработки адекватных ответных мер в нашей стране проводятся просветительские мероприятия и акции, направленные на осведомление населения, и прежде всего – молодежи, о вреде и последствиях употребления наркотиков и на пропаганду здорового образа жизни, чтобы еще раз напомнить человечеству, каким страшным недугом является наркомания.

Приобретают наркозависимость обычно по собственной воле: из-за стремления быть «как все» в компании, желания испытать сильные незнакомые ощущения, от скуки, из любопытства, дефектного воспитания – гипо- или гиперопеки, активной пропаганды в СМИ (кино, музыка), аномальных черт личности (авантюризм, неустойчивость характера). Чаще попадают в опасную зависимость 15–16-летние подростки.

Средняя продолжительность жизни с момента заболевания – 6 лет, самая частая причина смерти – передозировка.

Прием наркотиков оказывает губительное действие на организм. Ослабляется деятельность сердечно-сосудистой системы, развиваются предраковые процессы, возникает склонность к тромбозам сосудов и незаживающим язвам, выпадают зубы и волосы, значительно снижается масса тела вплоть до истощения, резко развивается импотенция, снижается устойчивость организма к различным неблагоприятным факторам. Все наркотические вещества оказывают одурманивающее действие ради чего их и вводят в организм.

Шансы на спасение у наркомана существуют почти на каждой стадии развивающегося пристрастия, по мере того как подросток под влиянием сначала психической, а затем физической зависимости входит в коловорот наркотического круга, они значительно уменьшаются.

Не существует наркотиков, которые бы не вызывали зависимости, и не существует людей, для которых наркотики были бы не опасны.

Уважаемые родители! Если вы подозреваете, что ваш ребенок употребляет наркотики:

• не читайте мораль и ни в коем случае не угрожайте, и не наказывайте его;
• поддерживайте вашего ребенка, проявив понимание и заботу;
• обратитесь за помощью к специалисту-наркологу.

Консультацию, в том числе анонимную, по проблемам наркотической зависимости можно получить в любом наркологическом диспансере Республики Беларусь.

Штогод у апошнюю нядзелю чэрвеня Беларусь адзначае Дзень моладзі і студэнцтва – свята маладосці, творчасці, энергіі, дапытлівасці і рамантыкі.

З 27 чэрвеня па 1 ліпеня ў Бабруйску пройдзе традыцыйны 17-ы Міжнародны фестываль народнай творчасці «Вянок дружбы».

Фестываль аўтэнтычнага фальклору беларускага Прыдняпроўя, які праходзіць у шматнацыянальным Бабруйску, накіраваны на развіццё і ўмацаванне культурных міжнародных сувязей, папулярызацыю народнай творчасці і традыцый. Ён праходзіць пад дэвізам «Фестываль дружбы – за мір і згоду без меж». За гады яго правядзення ў ім паўдзельнічала велізарная колькасць артыстаў, а праграма кожны раз славіцца сваёй насычанасцю.

У межах мерапрыемстваў фестывалю плануецца правядзенне гала-канцэрта, які адбудзецца 28 чэрвеня, таксама канцэрт творчых калектываў Бабруйска і святочны канцэрт, прысвечаны святу Дня горада (29 чэрвеня). 30 чэрвеня пройдзе закрыццё фестывалю.

Ужо 12 краін падалі свае заяўкі для ўдзелу ў фестывалі. У агульнай складанасці фестываль могуць наведаць 500 прадстаўнікоў з Расіі, Кыргызстана, Венесуэлы, Кубы, Сенегала, Ганы і іншых дзяржаў.

Падрыхтавана паводле сайта «Вячэрні Бабруйск»

Штогод 22 чэрвеня ў Беларусі адзначаецца Дзень усенароднай памяці ахвяр Вялікай Айчыннай вайны і генацыда беларускага народа. Менавіта ў гэты дзень 83 гады таму фашысцкая Германія напала на Савецкі Саюз, пачала бамбіць мірныя гарады нашай краіны. Гітлер запланаваў правесці маланкавую вайну ўсяго за 150 дзён, аднак Вялікая Айчынная працягвалася доўгія 1418 дзён і начэй.

Савецка-германскі фронт стаў галоўным у Другой сусветнай вайне. Ужо ў першыя дні вайны фашысты знішчылі 1200 савецкіх самалётаў. Але самыя страшныя страты – людзі. Іх колькасць падлічыць цяжка, дагэтуль навукоўцы прыводзяць розныя звесткі. Вайна так і не была завершана: засталася неверагодная колькасць салдатаў, якія прапалі без вестак, «невядомых салдатаў» – тых, імёны якіх немагчыма высветліць.

Паводле статыстыкі, якую прыводзіць Генеральны штаб Узброеных сіл Расійскай Федэрацыі, страты Чырвонай (Савецкай) Арміі склалі 11 944 100 чалавек, у тым ліку загінула 6 885 000 чалавек, прапала без вестак або трапіла ў палон 4 559 000. Усяго з боку Савецкага Саюза ў полымі вайны загінула 26 600 000 чалавек, а па іншых звестках – 29 592 749.

Беларусь першай прыняла ўдар вайны і найбольш пацярпела ад яе. За гады акупацыі гітлераўцы правялі больш за 140 маштабных карных аперацый, падчас якіх было разбурана 209 гарадоў і раённых цэнтраў 9 200 вёсак, з якіх 628 спалены разам з жыхарамі.

На нашай зямлі існавала каля 250 лагераў савецкіх ваеннапалонных і 350 месцаў прымусовага ўтрымання насельніцтва. У гэтым трагічным спісе Трасцянец, Хатынь, Азарыцкая зона смерці, Чырвоны Бераг. Па няпоўных дадзеных, у лагерах на тэрыторыі Беларусі загінулі каля 1,5 млн чалавек. Толькі ў Трасцянцы, дзе знаходзіўся адзін з самых вялікіх па колькасці знішчаных там людзей нацысцкіх лагераў смерці, загінула 206 500 чалавек. З Беларусі ў Германію на прымусовыя работы было вывезена каля 400 000 чалавек (у тым ліку 24 000 дзяцей).

Камісія, якая расследавала злачынствы фашыстаў на тэрыторыі нашай рэспублікі, прыйшла да высновы, што тут было забіта 2 219 316 чалавек. Пазней высветлілася: гэтыя страты па шэрагу раёнаў былі значна заніжаны, не ўлічваліся тыя, хто загінуў на тэрыторыі Германіі, хто прапаў без вестак. Сучасныя даследчыкі лічаць, што ў той страшнай вайне нямецкія акупанты знішчылі ад 2 500 000 да 3 000 000 беларусаў – фактычна кожнага трэццяга жыхара нашай краіны. У прапорцыі да колькасці даваеннага насельніцтва іншых дзяржаў і нацый – гэта найвышэйшы жахлівы паказчык.

Усё больш і больш аддаляе час ад падзей Вялікай Айчыннай вайны, але подзвігі загінулых у баях, смутак аб мільёнах бязвінных ахвяр і трагедыя акупацыі застаюцца ў свядомасці людзей старэйшага пакалення, захоўваюцца ў памяці іх дзяцей, унукаў і праўнукаў. Тыя падзеі і тыя лічбы трэба памятаць, каб не паўтараць памылкі гісторыі.

У Дзень памяці і смутку людзі прадаўжаюць несці кветкі ў Брэсцкую крэпасць. Ускладаюць іх да магіл загінуўшых, падножжа манументаў, Вечнага агню. Запальваюць лампадкі і свечкі ў імя самога каштоўнага – міру на зямлі.

23 чэрвеня стартуе інфармацыйна-асветніцкая акцыя «Дарогамі славы». Яе храналогія цалкам супадае з храналогіяй вызвалення беларускай зямлі – з 23 чэрвеня па 28 ліпеня.

Прадстаўнікі беларускай грамадзянскай супольнасці наведаюць населеныя пункты, дзе разгарнуліся ключавыя бітвы беларускай стратэгічнай наступальнай аперацыі «Баграціён», у выніку якой 80 гадоў таму наша краіна была вызвалена ад нямецкіх акупантаў. Гэта была аперацыя 4-х франтоў, у ёй удзельнічала больш за 4 млн. вайскоўцаў, больш за 65 тыс. адзінак зброі, каля 7,5 тыс.танкаў, больш за 7 тыс. самалётаў. Да вызвалення акупаваных тэрыторый далучыліся падпольшчыкі, партызаны, мірнае насельніцтва. Гэтая акцыя – памяць пра людзей, якія загінулі ў тых страшных баях.

Пачнецца акцыя ў Светлагорскім раёне, дзе знаходзіцца мемарыяльны знак, прысвечаны аперацыі «Баграціён» і прарыву лініі фронту 1-м Беларускім фронтам пад камандаваннем маршала К.К. Ракасоўскага. Таксама мерапрыемствы пройдуць у Бабруйску (27 чэрвеня), Чэрвеньскім раёне (2 ліпеня), Полацку (6 ліпеня), Гродне (16 ліпеня). Праграма ў кожным горадзе будзе яркай і насычанай: аўтапрабег, ускладанне кветак, кіналекторый з паказам фільма «Час вярнуцца», канцэрты, святочны салют. Завершыцца інфармацыйна-асветніцкая акцыя ў Брэсце 28 ліпеня, у дзень, калі тэрыторыя Беларусі была цалкам вызвалена ад захопнікаў.

Арганізатары акцыі – Федэрацыя прафсаюзаў Беларусі, грамадскія арганізацыі «Беларускае таварыства ”Веды”», «Белая Русь», БРСМ, «Беларускі саюз афіцэраў», «Патрыёты Беларусі», «Беларускае грамадскае аб'яднанне ветэранаў».

Падрыхтавана паводле БЕЛТА

21 чэрвеня ў Беларусь прыбудзе ўнікальны перасоўны музей «Цягнік Перамогі».

Гэта інтэрактыўны музей, прысвечаны падзеям 1941–1945 гадоў. У складзе цягніка 10 тэматычных вагонаў, дзе прадстаўлены пераход ад аднаго гістарычнага эпізоду да іншага: перадваенныя гады – Вялікая Айчынная вайна – Перамога. Разам з героямі экспазіцыі наведвальнікі праходзяць шлях ад Гомеля да Масквы, ад Сталінграда да Берліна. У 2023 годзе музей быў дапоўнены новым вагонам аб ваенных трыбуналах над нацыстамі.

З дапамогай сучасных тэхналогій ствараецца эфект прысутнасці. У вагонах цягніка ўстаноўлены некалькі дзясяткаў відэапраектараў, больш за 140 мультымедыйных экранаў і каля двух дзясяткаў відэасцен, выкарыстоўваюцца тэхналогіі дапоўненай рэальнасці і аб'ёмны гук. Экскурсія праводзіцца з аўдыягідам, а ў адным вагоне адначасова могуць знаходзіцца не больш за 12 чалавек. Агульны час экскурсіі складае 45 хвілін.

Гісторыка-асветніцкі і грамадска-патрыятычны праект «Цягнік Перамогі» быў паспяхова рэалізаваны ў 2021-2022 гадах Беларускай чыгункай сумесна з Расійскай чыгункай, пры падтрымцы Адміністрацыі Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь і Рэспубліканскага валанцёрскага цэнтра.

З 21 чэрвеня па 21 ліпеня 2024 г. перасоўны музей наведае 23 гарады ўсіх абласцей Беларусі і горада Мінска: Брэст (21 чэрвеня), Пінск, Лунінец, Баранавічы, Орша, Магілёў, Крычаў, Горкі, Віцебск, Полацк, Мінск, Маладзечна, Ліда, Гродна, Ваўкавыск, Салігорск, Слуцк, Асіповічы, Бабруйск, Жлобін, Калінкавічы, Рэчыца і Гомель. Маршрут «Цягніка Перамогі» ўлічвае знамянальныя і памятныя даты гісторыі Беларусі, а таксама тэхнічнай магчымасці інфраструктуры Беларускай чыгункі.

Падрыхтавана паводле інфармацыйнага партала
Федэрацыі прафсаюза Беларусі

«…Ператвараць мінулае ў цяперашняе, звязваць сучаснае з будучым»: народнаму пісьменніку Беларусі Васілю Быкаву споўнілася б 100 гадоў 

«Чалавек без пакут – трава», – адзначаў Васіль Быкаў у аповесці «Трэцяя ракета». Яго жыццёвы шлях не быў простым: крутыя віражы, яміны і выбоіны, але пры гэтым ён ніколі не губляў сумлення. Нездарма ў «Знаку бяды» пісаў: «За сваё цяжкое жыццё яна [Сцепаніда] ўсё ж спазнала праўду чалавечых адносін і пакрысе здабыла свой невялічкі чалавечы гонар. А той, хто аднойчы адчуў сябе чалавекам, ужо скацінай не стане. Шмат што ў жыцці, асабліва гора і бяда, пераканалі яе ў тым, што з людзьмі трэба абыходзіцца па-добраму, калі хочаш, каб і да цябе адносіліся па-людску. Напэўна, чалавек такі ўжо ад прыроды, што адказвае дабром на дабро і не можа адказаць дабром на зло. Зло не можа спарадзіць нічога, апроч зла, на іншае яно не здольна. Але бяда ў тым, што людская дабрыня перад злом бяссільна, зло лічыцца толькі з сілай і баіцца адно толькі ка́ры. Толькі непазбежнасць адплаты можа прыцішыць драпежны ягоны нораў, прымусіць задумацца. Інакш на зямлі запануе пекла, аб якім гаворыцца ў Бібліі».

Сёння Васіль Уладзіміравіч застаецца адным з самых вядомых беларусаў у свеце. З нагоды юбілею народнага пісьменніка згадаем некалькі цікавых фактаў з яго біяграфіі.

 Дзяцінства яго было не самым шчаслівым. Сам пісьменнік згадваў, што часта не было чаго паесці і апрануць. Васіль дапамагаў бацькам па гаспадарцы, пазней таксама клапаціўся пра сваіх родных. «Радасць – прырода і кнігі», – пісаў Быкаў пра сваё жыццё ў вёсцы. Рана навучыўся чытаць. Гэты занятак быў адным з любімых. Сястра Валянціна згадвала, што ён замест урокаў да самай ночы мог чытаць мастацкія кнігі і аднойчы нават пераклаў на беларускую мову кнігу Жуля Верна «З Зямлі на Месяц». Свой пераклад даслаў у самую папулярную на той час беларускую газету для дзяцей «Піянер Беларусі», каб усе дзеці маглі пазнаёміцца з сусветным шэдэўрам.

Васіль Быкаў мог стаць вядомым мастаком, але лёс распарадзіўся інакш: сусветную вядомасць яму прынесла пісьменніцкая праца. З дзяцінства Васіль Уладзіміравіч любіў маляваць. У школе рэдагаваў насценную газету і сам яе афармляў. Таму выбар навучальнай установы быў невыпадковым – Віцебскае мастацкае вучылішча. У сваёй аўтабіяграфічнай кнізе адзначаў: «Вучыцца там доўга не прыйшлося, бо ў 1940 годзе стыпендыю адмянілі, і гэтая абставіна вярнула мяне ў вёску». Але маляванне не кінуў. На палях аўтографаў твораў Быкава можна знайсці яго малюнкі. Адукацыю атрымаў ў школе фабрычна-завадскога навучання і здаў іспыты за дзясяты клас экстэрнам. Да канца жыцця любіў маляваць і фатаграфаваць.

Некалькі разоў смерць падыходзіла вельмі блізка, але лёс захаваў яго, каб увесь свет прачытаў “Сотнікава”, “Альпійскую баладу”, “Мёртвым не баліць” і яшчэ шмат цікавых і неадназначных твораў пра раскрыццё чалавечых характараў у экстрэмальных умовах. У самым пачатку вайны Васіль Быкаў быў абвінавачаны ў шпіянажы, бо ён адстаў ад сваёй калоны. За гэта маглі расстраляць, але, на шчасце, усе абвінавачванні былі зняты. Падчас Кіраваградскай аперацыі быў паранены ў нагу і жывот (памылкова яго прозвішча з’явілася ў шэрагу забітых, маці адправілі паведамленне пра смерць сына). Ч. Айтматаў адзначаў, што «… судьба сберегла нам Василя Быкова, чтобы он, пройдя горнило войны, выстрадав сполна горькое лихолетье партизанской Белоруссии, сказал бы в послевоенной литературе свое сокровенное, неповторимое, преисполненное беспощадной правды и сыновней боли слово от имени тех, тогдашних восемнадцатилетних солдат, коим выпало, пожалуй, самое трудное – трагическая и героическая доля».

Першыя творы пачалі публікавацца, калі В. Быкаву было 23 гады. Сам пісьменнік лічыў пачаткам сваёй творчасці 1951 год, калі былі напісаны апавяданні «Смерць чалавека», «Абознік».

Першыя літаратурныя вопыты Васіля Быкава не зусім удалыя. Калі ён служыў на Далёкім Усходзе, напісаў і даслаў у часопіс «Полымя» Міхасю Лынькову два свае апавяданні. Сам Быкаў пазней прызнаваў, што тыя творы не былі шэдэўрамі. Лынькоў іх не надрукаваў, але даслаў падрабязны аналіз. Васіль Уладзіміравіч пісаў: «Я зразумеў, што турбаваць не трэба. І больш не пісаў. Кінуў гэта ўсё». І сапраўды, не пісаў цэлых пяць гадоў!

Па матывах аповесці «Альпійская балада» ў 1967 годзе ў Дзяржаўным акадэмічным Вялікім тэатры оперы і балета БССР быў пастаўлены аднайменны балет. Балетмайстрам выступіў А. Дадзішкіліяні, музыку напісаў Я. Глебаў, лібрэта – Р. Чарахоўская. У ролі Івана быў Л. Чахоўскі, у ролі Джуліі – К. Малышава. У 1968 годзе балет стаў лаўрэатам Усесаюзнага конкурсу музычных спектакляў.

Паводле аповесці В. Быкава «Воўчая зграя» ў 1980 годзе Г. Вагнерам пастаўлена опера «Сцежкаю жыцця» (лібрэта А. Вярцінскага і С. Штэйна). Гэты твор прынёс Генрыху Матусавічу вядомасць і адкрыў новую старонку гісторыі беларускай нацыянальнай оперы.

Больш за два дзясяткі фільмаў былі пастаўлены паводле твораў Васіля Быкава. Адным з самых значных сярод іх з’яўляецца «Узыходжанне» (1976) Л. Шапіцька паводле аповесці «Сотнікаў». Гэты шэдэўр сусветнага кінематографа атрымаў некалькі прызоў на Міжнародным кінафестывалі ў Заходнім Берліне ў 1977 годзе і стаў першым савецкім фільмам, які атрымаў найвышэйшую ўзнагароду – «Залатога мядзведзя». Ларыса Шапіцька запрасіла на першы прагляд першага сакратара ЦК КПБ Пятра Машэрава, які не хаваў слёз падчас прагляду. Дзякуючы палымянай абароне П. Машэрава фільм быў прыняты без адзінай праўкі. Больш падрабязна пра экранізацыі твораў В. Быкава можна прачытаць у наступным артыкуле: Саянкова-Мяльніцкая, Л. Экранізацыя як «дадаванне да сэнсаў арыгінала»: Увасабленне на кінаэкране твораў Васіля Быкава / Л. Саянкова-Мяльніцкая // Роднае слова. – 2024. – № 5. – С. 92-95.

Многія ведаюць Васіля Быкава толькі як пісьменніка, які пісаў пра Вялікую Айчынную вайну. Але сярод яго твораў ёсць і тыя, якія прысвечаны падзеям 1930-х гадоў, прытчавыя творы. Амаль заўсёды ў цэнтры быкаўскіх твораў паказаны маральны выбар чалавека ў пераломныя моманты жыцця.

Апавяданні, аповесці, раманы В. Быкава перакладзены на дзясяткі моў свету. Сярод іх азербайджанская, англійская, балгарская, венгерская, в’етнамская, грузінская, грэчаская, дацкая, іспанская, італьянская, кітайская, мангольская, нямецкая, партугальская, польская, румынская, руская, турэцкая, украінская, фінская, хіндзі, чэшская, шведская, японская і іншыя. Кнігі народнага пісьменніка Беларусі выходзілі ў Балгарыі, Венгрыі, В’етнаме, Вялікабрытаніі, Германіі, Грэцыі, Даніі, Егіпце, ЗША, Індыі, Італіі, Канадзе, Кітаі, Манголіі, Японіі і іншых краінах свету, ва ўсіх рэспубліках былога СССР. Многія свае творы В. Быкаў пераклаў на рускую мову.

Феномен Васіля Быкава ў тым, што ён амаль што адзіны беларускамоўны пісьменнік, які валодаў мовай свету. Ён ствараў вобразы, сюжэты, сітуацыі, якія зразумелыя кожнаму і кожнай, нягледзячы на тое, у якой краіне свету мы жывём і на якой мове размаўляем.

8 чэрвеня Саюзу пісьменнікаў Беларусі споўнілася 90 гадоў.

Гісторыя Саюза пачалася ў 1934 г., тады ён называўся Саюз пісьменнікаў БССР. У 1991 г. ён быў ператвораны ў Саюз беларускіх пісьменнікаў, з 2005 г. – у Саюз пісьменнікаў Беларусі. З сакавіка 2022 г. ім кіруе пісьменнік і дзяржаўны дзеяч Аляксандр Карлюкевіч.

Саюз актыўна прымае ўдзел у грамадскім і культурным жыцці Рэспублікі Беларусь, распрацоўвае і рэалізуе праекты і праграмы, накіраваныя на прапаганду лепшых дасягненняў айчыннага слова. Да 80-годдзя вызвалення краіны ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў саюз падрыхтаваў шэраг новых цікавых праектаў на героіка-патрыятычную тэматыку.

Саюз пісьменнікаў Беларусі з'яўляецца заснавальнікам многіх дзяржаўных літаратурна-мастацкіх перыядычных выданняў: штотыднёвіка «Літаратура і мастацтва», часопісаў «Полымя», «Маладосць», «Нёман», «Роднае слова». У гэтых выданнях можна прачытаць новыя сучасныя творы і літаратурна-крытычныя публікацыі.

Саюз пісьменнікаў Беларусі цесна супрацоўнічае з дзяржаўнымі выдавецтвамі «Мастацкая літаратура», «Беларусь», выдавецкім домам «Звязда». У Саюза вялікія планы на 2024-2025 гады ў выдавецкай галіне. Таксама аб'яднанне працягвае развіваць міжнароднае супрацоўніцтва. Арганізацыя ўжо працуе з калегамі з Ізраіля, Кітая, з некаторымі рэгіёнамі Расіі і іншых краін.

Падрыхтавана паводле БЕЛТА